Τα δάκρυά μου μοιάζουν σιωπηλή φυλλοροή

κάποιου ρόδου μαγικού.
Κι όλη μου η θλίψη από μια ρωγμή κυλά
ανενθύμητων χιονιών κι ουρανών.

Θαρρώ πως αν άγγιζα τη Γη,
θα θρυμματιζόταν.
Είναι τόσο λυπημένη κι όμορφη,
τρεμάμενη σαν όνειρο.

Ντύλαν Τόμας,
απόδοση Γιάννης Γ. Μπαζός,
Εκδόσεις Σοφίτα
Πηγή